Ben döndüm

Dostlarım merhaba Bugün nasılsınız ? Ben her zaman olduğu gibi yine size bişeyler anlatacağım için çok heyecanlıyım. Nerede kalmıştık. Evet işte yeni okul. Ailemin sonunda istediği şey olarak okul değişikliğim gerçekleşti. Neyse ki yalnız değildim tek tesellim buydu o an için. Okulun ilk günü hiç heveslenmeden okula gittim. Bilmiyorum içim biraz buruktu. Bahçede grup olmuş sohbet muhabbet ederek birbirimizi beklediğimiz o sınıf arkadaşlarım yoktu. Duygularım çok karışıktı. İşte o çevresi,eğitimi,öğrencileri sözde mükemmel okuldaydım. Merak ediyorsanız kızlarla aynı sınıfa düşemedik. Hepimiz ayrı ayrı sınıflardaydık. Bizim için ilk dakikadan her şey fiyaskoydu. Böyle hayal etmemiştik tabi. Sınıfıma ilk girdiğimde kendimi asla oraya ait hissetmedim. Ben gelene kadar herkes birbiriyle zaten arkadaş olmuştu bile. Geçip bir yere oturdum. Çok mutsuzdum. Şuan kendimi çok rahat ve huzurlu hissettiğim o sınıfımda olmam gerekirken hayat beni bir anda nereye sürüklemişti aklım ermiyor

Merhaba Bugün nasılsınız ? Beni sorarsanız iyiyim. Yani en azından yazacak kadar iyi. Size bunları anlatırken bende heyecanlanıyorum. Siz okurken ne hissediyorsunuz bilmiyorum ama. Birinci kişi olarak yazmak biraz heyecanlı. Size lise hayatımdan bahsetmiştim. Tabiki o kadar kısa bitmedi. Elime kahvemi aldım ve sizler için geçmişe gidiyorum. Evet lise 1. Liseyle ilk tanışmamdan sizlere bahsetmiştim. Her şey çok eğlenceli gidiyordu. Aşk hayatım hariç tabi. Hala fark edilememiştim onun tarafından. Onun çok güzel bir arkadaş grubu vardı. İçlerinden en yakın olanı belli oluyordu tabi. İsim vererek anlatmak istemiyorum. Platoniğim ve arkadaşı x diyelim ツ . Her teneffüs karşılaşmayı denk getirdiğim halde asla beni fark etmemişti. Arkadaşı x hariç tabi. Muhtemelen her teneffüs dedektif gibi izlenmekten rahatsız oldu ki bir süre sonra bakışlarıyla bizi kovmaktan beter etmişti. Aslında haksız sayılmaz. Her öğlen aynı yemek yeme yeri, her çıkışta aynı otobüse denk gelmek için boş otobüse

Merhaba    Kahveleri içiyor muyuz  ?  Size daha çok yazı yazmak istiyorum. Yazılarım hakkında ne düşünüyorsunuz. Devamı gelsin mi  ? Sizlerle biraz yorumlarda dertleşmek istiyorum. Hadi kahveleri alıp yorumlara gelin. Size daha çok yazı yazmak için sabırsızlanıyorum Hi Are we drinking coffees? I want to write more articles for you. What do you think about my articles? Continue? I want to have some trouble with you in the comments. Come on, get the coffee and come to the comments. I can't wait to write more articles for you

17 yaşıma çok dönüyorum. O zamanlara her baktığımda daha sağlam adımlarla yürüyorum hayatımda. Ah lise. İnsanın dönüm noktası, kiminin en iyi arkadaşlıkları,unutulmaz anıları… Benim için bunların sadece dönüm noktası kısmı geçerli. Bana insanların daha fazla ne kadar kötü olabileceklerini gösterdi. Liseden hatırlamak istediğim güzel anılar sığdırdığım sadece bir senem var. Birbirinden kötü günler geçirdim. Vardır aranızda böyle liseden şikayetçiler. Aslında şikayetçi değilim. Büyüdüm. Büyüdükçe göreceğim her şeyi   4 senede gördüm. En baştan başlayalım. Liseyle ilk tanışmam. O kadar çalışkan bir öğrenci olmadım hiçbir zaman. Ortalama ailemin istemediği bir lise kazandım. Çevresi,eğitimi,içerisindeki öğrencilerin hep kötülenerek anlatıldığı bir yer. Hiçbirini duymadım. Çok heyecanlıydım. Okulun ilk günü özenerek giyinip okula gittim. Büyümüş hissediyordum kendimi. Liseliydim artık. Belki ilk aşkımla karşılaşacaktım. Belki hayatıma anlam katacak arkadaşlıklarla. Her şeyden habers

Hep merak ettim. Hayatım bir şekilde devam ediyor ama ben neredeyim  ?  Şımarıklık yaparak devam etmek istemiyorum yazıma. Bunu yapmayı bırakalı çok sene geçti. Anlamıyoruz ama büyüyoruz bir şekilde. Bende kendimi çıkmazda hissettiğim, evet işte artık dünyanın sonundayım dediğim çok an yaşadığımı sandım.Hepsinden sizlere bahsedeceğim. Ama o kadar hafif şeylermiş ki. 17 yaşımla her konuştuğumda bir sürü yanlışımı fark ediyorum. Şuan 21 yaşındayım. Eski üzülüp takıldığım şeyler artık çok geride. Belki şuan sizde bir aşkın acısını çekiyorsunuz. Dünyanız bitti ve onsuz yapamayacağınızı sanıyorsunuz. Yapıyorsunuz. O kadar güzel yapıyorsunuz ki hemde. Bu lafıma kızmayın. Sonuna kadar acınızı yaşayın. 1 ay 2 ay hatta 1 sene işte ne kadarsa. Ama çıkmaza düşmeyin. Bu söylediklerimi 2-3 sene sonra çok iyi hatırlayacaksınız. Hatta gülerek. Ben her zaman her ne olursa olsun o insan sizin diğer yarınız ise yollarınızın tekrar kesişeceğine inanarak toparlandım.  Hayat çabuk geçiyor. Biz büyü

Olmak istediğim yerdeyim. Sadece benimle olmak isteyenlerin her gün profilimi ziyaret edeceği bir yer. Burada özgürüz. Sizlere biraz yaşadıklarımdan bahsetmek için burdayım. Kendinizi yalnız hissetmeyin.Geç olmadan hayatınıza biraz olsa dokunmak için buradayım. Buraya gelip yazmak çok kolay olmadı. Önce her şeyi kabullenmek sonra yazmak lazım. Yazıyorum işte. Olmuşum.Büyümüşüm. Şimdi size kendinizi en iyi hissettiren şarkıyı açın ve beni dinlemeye gelin. Size anlatacağım çok şey var. Heyecanlıyım. I'm where I want to be. A place where only those who want to be with me will visit my profile every day. We are free here. I'm here to tell you a little bit about what I've been through. Don't feel lonely. I'm here to touch your life a little bit before it's too late. It was not easy to come here and write. First you have to accept everything and then write. I am writing. I was. I grew up. Now read the size, open the song that feels best and come listen to